De donkere dagen voor Kerst zijn weer aangebroken. Sinterklaas is achter de rug en full speed gaat het nu richting eind van het jaar. En let op, want langzaamaan zie je dan mensen veranderen.
Tijd en energie zijn twee dingen die mij altijd blijven verbazen. De eerste omdat we tijd wel meten, terwijl dat eigenlijk niet kan. Een vakantie bijvoorbeeld lijkt eerst eindeloos te duren, de tijd strekt zich voor je uit, als een wereld vol mogelijkheden. Tot je op de helft bent. Dan gaat het opeens hard en tuimel je bij wijze van spreken zomaar over de rand: die onzichtbare horizon blijkt vlak onder je neus. Als ik dat gevoel bij mezelf bespeur, pas ik het quality time principe heel bewust toe. Ieder moment beleven. Mindful zijn, dus. En echt, dat werkt.
Voor wat betreft de Kersttijd is het niet veel anders. Eerst lijkt het nog ver weg. Maar opeens blijkt het moment bijna daar en maakt zich een soort spanning van de mensen meester: er moeten nog kaarten gekocht en geschreven, afspraken snel in dit jaar gepropt en er zijn allerlei al dan niet feestelijke bijeenkomsten. Doen we een kerstboom? Plus de hoofdbrekens over eventuele cadeautjes. En dan het kerstdiner natuurlijk. Zeker als je kinderen hebt met een schoonfamilie met ook weer kinderen, krijg je een soort Droste-effect en wordt het een hele puzzel om iedereen op dezelfde dag bij elkaar te krijgen. Mijn tactiek daarin: rustig afwachten hoe het zich vanzelf uitkristalliseert. Het wordt tweede Kerstdag dit keer, hoorde ik.
En dan is er nog het grote wonder, dat zich ieder jaar in december voltrekt: de energie die ten goede verandert. Want in al die hectiek en kerststress zie je de mensen verzachten. Ze openen hun hart, denken opeens aan anderen die ze misschien een beetje waren vergeten, voelen liefde en vergevingsgezindheid opborrelen als was het prikwijn. Het maakt haast euforisch, ze stralen van de goede bedoelingen. Ruzies worden bijgelegd, eenzame mensen opgezocht, zieken en bejaarden liefdevol toegezongen. Zelfs in oorlogsgebieden wordt het vuren even gestaakt. It’s the most wonderful time of the year… En iedereen is het erover eens: het voelt heerlijk! Laten we nu eens met z’n allen proberen bij die energie te blijven. Al was het maar omdat je er zelf zo blij van wordt. Misschien neemt het wat af, maar dat geeft niet. Als je eraan terugdenkt, kun je het je vanzelf weer voor de geest halen en ernaar handelen. Want geloof mij: de mooiste kerstverlichting hangt niet in een boom. Die zit van binnen, met een hoofdletter V. En dat is pas het echte wonder van Kerstmis…
Fijne kerstdagen en een gelukkig nieuwjaar voor jou en allen die je lief zijn! Kom je op 16 december gezellig kerstliedjes zingen in de studio en het wonder van kerstmis delen?
Liefs,
Annemarie