Tijd wil aandacht. Als je die niet geeft, zet hij het op een lopen – jou verbaasd achterlatend. Waar is hij gebleven?
Daar had ik het laatst over met een lieve vriendin die ik lang niet had gesproken. Ik kwam haar tegen in de supermarkt, bij de stelling met tomaten en courgettes. Mooie gesprekken ontstaan op de gekste plaatsen. Ze zag er moe uit en vertelde me dat ze het heel druk had. ‘Wat doe je dan?’ vroeg ik. Ze was altijd actief met vrijwilligerswerk en zat in allerlei commissies.
‘Ik heb twee honden, waaronder een pup. En dan zijn er de kinderen en kleinkinderen, het huis en mijn man met zijn been in het gips. De weken vliegen voorbij,’ zuchtte ze.
Die ervaring ken ik. Waar ik anderen op het hart druk vooral in het moment te leven, vergeet ik het zelf en dan gebeurt dat – vooral als je vaste patronen hebt en de dingen zich daardoor herhalen, zoals bij mijn vriendin. Als ik dat merk, probeer ik me heel bewust te zijn van wat ik doe, ook al is het iets doodgewoons, zoals mijn jas aantrekken. Ik voel de stof in mijn handen, mijn armen die in de mouwen gaan, de rits die ik samenvoeg en omhoog trek. Want bewustzijn, daar draait het om. Als dat er is, die concentratie, die mindfulness, dan ben je in het moment en wordt het leven heel anders. Dan belééf je het echt en lijkt de tijd ruimer te worden. Je komt als het ware in een flow. De eerste keer dat ik die ervaring had, was tijdens het voorbereiden van een kerstdiner, lang geleden. Ineens leek de tijd te vertragen, alles ging me makkelijk af en de stress was verdwenen. Een openbaring! Dat vertelde ik haar en ze knikte. Ja, ze wist het wel, maar het kwam er niet van. Jammer, want juist met kleine kinderen om je heen is het zo kostbaar om in alle drukte ook te genieten van het wonder dat ze zijn.
Het eind van het jaar is overigens de ultieme periode om jezelf voorbij te rennen. De spanning is haast tastbaar: sinterklaas, kerst, oud en nieuw… Zelfs al vier je ze niet, dan nog word je er voortdurend mee geconfronteerd. De media zijn er vol van, de winkels ook. Je ‘moet’ van alles. Om je vervolgens in januari te realiseren dat het ineens voorbij is. Het is winter, de dagen zijn kort en het voorjaar laat nog lang op zich wachten.
De boeddhistische monnik Achaan Chah, die vele westerlingen onderrichtte in zijn klooster in Thailand, legde uit dat de meeste mensen pas iets gaan doen als het eigenlijk te laat is. Ze worden ziek en raadplegen een dokter, in plaats van ervoor te zorgen dat ze gezond blijven. Hun boot slaat om en ze hebben nooit geleerd om te zwemmen. Ze sterven en hebben spijt ,omdat ze zijn niet goed voorbereid. Of ze denken dat ze het te druk hebben om met hun aandacht in het moment te zijn, zoals mijn vriendin, en hun leven vliegt voorbij. Voorkomen blijft beter dan genezen en bewustzijn is daarbij de sleutel. Geniet met volle teugen van de feestdagen, maar probeer erbij te blijven: ’Ik ben nu hier!’ Het is toch ook veel leuker om echt aanwezig te zijn, in plaats van met je hoofd ergens anders te zitten? Elk moment dat het lukt, is een bonus. De opbrengst liegt er niet om. Minder stress, meer balans en meer geluk. En vervolgens ga je met diezelfde aandacht januari in, zodat er geen winterdip koud op je dak valt…
In de studio is het warm en gezellig. Je leert er op een fijne manier in het moment te zijn – bij de yoga + lessen, de pilateslessen en de meditatie. En, nieuw: bewegen met Caja.
Op maandag 8 januari start er na lange tijd ook weer een beginnersles meditatie, een mooi wekelijks resetmoment. Er is nog plaats voor jou, ook als je al wat ervaring hebt! En op woensdag 17 januari ben je welkom bij een nieuwe avond met meditatie en klankschalen. Dat betekent: lekker ontspannen en weer opladen met frisse energie. Dat is pas een goed begin van het nieuwe jaar.
Je Bent Nu Hier wenst je een relaxte decembermaand vol aandacht en een supermooi 2024. Van harte!
Liefs,
Annemarie