Geloof jij in jezelf? Misschien kreeg jij, net als zoveel anderen, de boodschap mee dat je eigenlijk niets voorstelde, niet de moeite waard was. Hardop uitgesproken of door jou zo ervaren – het is een programmering waar je maar moeilijk vanaf komt. Gelukkig kun je zulke coderingen wel verzachten, of zelfs onschadelijk maken. Om ze te achterhalen, hoef je geen detective te zijn. Ze melden zich namelijk vanzelf, in het nu, en wel op de meest onverwachte momenten. Door een zo op het eerste gezicht onbetekenende gebeurtenis kunnen ze zich ineens aandienen en al is dat soms niet zo leuk, toch wordt het een cadeau wanneer je hebt geleerd hoe je er mee om kunt gaan. Als je er mindful naar durft te kijken, zonder je mee te laten slepen, goed te voelen wat er op dat moment in je lichaam gebeurt, op welke plek de emotie zit en die te benoemen, kom je al een heel eind. Dan kun je jezelf support geven, zodat het gevoel kalmeert. In de meditatieles oefenen we dit regelmatig.
Wat daarnaast helpt, is de dingen waar je onzeker over bent gewoon te gaan doen. Kijk waar je plezier aan beleeft en wees niet bang om fouten te maken. Zo had ik mijzelf wijs gemaakt dat ik niet kon tekenen. Ooit wilde ik naar de kunstacademie, maar daar werd thuis schamper om gelachen. Zoveel talent had ik heus niet… Op de een of andere manier haalde dat de lol ervan af. Op school had ik hoge cijfers voor mijn tekeningen, maar iemand anders haalde alleen maar tienen en die kreeg ik niet, dus het zou wel waar zijn. Het stelde niet veel voor. Deze overtuiging werkte mijn leven lang door, ik programmeerde mijzelf met het idee dat ik het niet kon. Tot ik begin dit jaar een boekje kreeg, waarin je iedere dag een tekening kon maken. ‘A Visual Journal’, stond erop. Eerst liet ik het links liggen, maar tijdens een familievakantie begon ik er toch aan, dagelijks bijgestaan door iemand anders. Dat was zo leuk, dat ik er na thuiskomst mee doorging. Ik experimenteerde, tekende grappige voorvallen, maar ook dingen uit de natuur, of een bijzonder scherfje dat ik vond. Na een tijdje deed ik mijzelf mooiere kleurtjes cadeau, wat ook weer een boost gaf. Gaandeweg, door al dat oefenen, leerde ik steeds beter te kijken en ontwikkelde ik mijn vaardigheid. En als ik nu in het boekje blader, zie ik hoe ik langzaam, heel langzaam, vertrouwen begon te krijgen. Met het tempo van de slakken, waar ik dit tuinjaar zoveel mee te stellen had – al gaan die misschien nog sneller dan ik. Het maakt me ook niet meer uit of iemand mijn tekeningen ziet. Het gaat er immers om dat ik er zelf plezier aan beleef. En dat straalt er inmiddels ook echt vanaf!
In de stilte wacht het onbekende, las ik ergens. En zo is het. Door meditatie en contemplatie, of door gericht en met aandacht te bewegen, zoals bij yoga of pilates, open je nieuwe deuren van je bewustzijn. Je maakt ruimte voor nieuwe inspiratie, ideeën en inzichten. Bij ‘Je Bent Nu Hier’ ben je daarvoor aan het juiste adres. Geen grote groepen, maar professionele begeleiding in een prettige en veilige omgeving, dat is immers wel zo fijn.
Dit nieuwe seizoen beginnen we met een nieuwe cursus ‘Mediteren voor beginners en instromers’. Er is weer de mogelijkheid om mee te doen aan zo’n bijzondere familieopstelling. Charo Durán start een nieuw zangtraject. En er zit nog meer in de planning. Kortom, er zijn weer genoeg mooie dingen, kijk maar even in de agenda.
Enne… nu ik weer ben gaan tekenen, heb ik de smaak te pakken gekregen en zin om ook iets anders te leren. Zingen! Toch eens aan Charo vragen.
Liefs,
Annemarie