Langzaam kronkelt het verkeer door de drukke straat en ik beweeg mee, op weg naar mijn bestemming. Stoppen, eindje rijden, afremmen, weer stoppen. Dan wordt er plots hard op mijn raam gebonsd en ik zie het boze gezicht van een oudere vrouw.
‘Je staat op de oversteek voor de fietsers!’ roept ze en laat er een paar fikse scheldwoorden op volgen.
‘Sorry, niet gezien,’ wil ik geschrokken antwoorden. Maar ze luistert niet en de file zet zich alweer in beweging.
‘Doorrijden!’ snauwt ze minachtend, terwijl ze met haar fiets midden op de weg blijft staan. Verbijsterd doe ik wat ze zegt. Ze was vast gefrustreerd omdat ze in de drukte de straat niet over kwam. Hopelijk wacht de auto achter mij even. Maar… mij uitschelden? Nu voel ik op mijn beurt boosheid in mij opkomen. Het lijkt haast besmettelijk. Wat denkt ze wel! Ik heb me verontschuldigd, het was niet met opzet en ze had ook om de auto heen kunnen gaan. Maar in plaats daarvan eiste ze woedend haar recht op.

Mijn boosheid was gelukkig zo weer verdwenen (het voordeel van regelmatig mediteren), maar het gebeurde hield mij daarna nog wel bezig. Waarom doen mensen dit? En dan trek ik het breder: agressie in het algemeen. Lang geleden onderwees de Boeddha: ‘Doe het goede en laat het kwade na.’ Dat komt neer op de basisregel die we allemaal kennen: ‘Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.’ Leven volgens die regel is belangrijk in een samenleving, in de wereld. Als iedereen dat doet, heerst er vrede. Het boeddhisme noemt het sila, moraliteit. Sila omvat respect, mededogen en liefdevolle vriendelijkheid, zowel voor jezelf als voor alle andere levende wezens. Vijftig jaar geleden constateerde Achaan Chah, leraar van vele westerlingen, al, dat moraliteit niet interessant werd gevonden. Het was saai, te ‘braaf’. ‘De mensen willen wel weten wat ze moeten doen om gelukkiger te worden, maar daar blijft het meestal bij,’ zei hij. Terwijl het zo logisch lijkt: doe het goede en laat het kwade na, concentreer je daarop en je zult minder stress ervaren. Je wordt gelukkiger en ook wijzer. Bovendien hoef je geen spijt of wroeging meer te hebben – en je best niet te doen om je eigen smoesjes te onthouden!

Het goede nieuws is, dat de overgrote meerderheid van de mensen wél deugt (om met schrijver en historicus Rutger Bregman te spreken). Zoals de meneer in het tuincentrum, die mij aanbiedt om even te helpen met het tillen van een zak aarde. Waarop ik hem daarna weer kon aanbieden te helpen met het in zijn vrij kleine auto stoppen van een nogal fors uitgevallen boompje. Zo’n meneer schreeuwt niet en valt daardoor minder op. Degenen met de grote mond, die de waarheid in pacht denken te hebben, hoor je overal bovenuit. Maar aardige mensen zijn er in overvloed, kijk maar om je heen.

Gelukkig raakt moraliteit zijn wat stoffige imago kwijt en wordt het zelfs steeds hipper, ook bij jonge mensen in het bedrijfsleven. De balans beweegt heel langzaam de andere kant op. En daar kunnen jij en ik aan meewerken. Natuurlijk, we zijn er nog lang niet. Maar wanhoop niet. Elk stapje telt en heeft effect op het geheel. Bij mij was dat stapje het vergeven van deze scheldende vrouw. Ik heb een wit licht om haar heen gevisualiseerd en het losgelaten. Want boosheid is echt niet fijn om bij je te hebben.

Wil je ook minder spanning ervaren en beter met je emoties omgaan? Onze mooie studio biedt diverse lessen en workshops waar je je goed door zult voelen. Vanaf juni ook familieopstellingen, die je zicht geven op hoe de dynamiek binnen je familie jou persoonlijk beïnvloedt, zodat je meer rust, helderheid en kracht kunt ervaren. Mooi en altijd heel bijzonder! Ook goed nieuws voor wie op de donderdag niet naar Pilates kan, maar wel graag wil meedoen: er zijn nu ook lessen op de dinsdag. En er is weer een relaxte avond met meditatie en klankschalen. Kijk maar in de agenda.

Liefs en tot gauw,

Annemarie